Afrikaanse hondenrassen: ontdek de prachtige pups van Afrika

Enkele buitengewone Afrikaanse hondenrassen zijn afkomstig uit dit uitgestrekte continent. Veel van deze rassen hebben vergelijkbare kenmerken die ze terugverwijzen naar hun oude oorsprong, maar er zijn ook een of twee verrassingen.

Afrika is een enorm continent met 54 landen die een landmassa van 12 miljoen vierkante mijl beslaan. Het afwisselende landschap varieert van woestijn tot tropische regenwouden en van bergen tot uitgestrekte met gras begroeide hooglanden.

Hondenrassen die in Afrika zijn geëvolueerd, ontwikkelden de kenmerken die ze nodig hadden om zich aan te passen aan hun specifieke natuurlijke en sociale omgeving.

gemiddelde levensverwachting van een labrador retriever

Oorsprong van de Afrikaanse hondenrassen

Je kunt de fysieke kenmerken van de meeste inheemse Afrikaanse hondenrassen herkennen in oude Egyptische muurschilderingen en rotsschilderingen van over het hele continent.

Terwijl de jager-verzamelaars mensen naar verschillende delen van Afrika migreerden, evolueerden verschillende inheemse rassen in de loop van de eeuwen om zich aan te passen aan de omstandigheden waarin ze werkten en leefden.

Andere erkende Afrikaanse hondenrassen werden gekruist tussen de inheemse hondenrassen en honden die na kolonisatie en meer recent uit Azië en Europa werden geïntroduceerd.

De meeste zijn Afrikaanse jachthondenrassen, maar ze werden ook gebruikt voor het hoeden en bewaken rond landelijke boerderijen en voor gezelschap.

Laten we beginnen aan het zuidelijkste puntje van Afrika door drie Zuid-Afrikaanse hondenrassen te bekijken.

Afrikaanse

De AfriCanis wordt beschouwd als een echte hond van Afrika - en een van de weinige primitieve rassen ter wereld. De naam AfriCanis duidt op Afrika (het continent) en Canis (hond). Dit is echt geweldig onder de Afrikaanse hondenrassen.

AfriCanis is een inheems Zuid-Afrikaans hondenras. Eerder afgedaan als bastaarden, heeft DNA-testen nu bevestigd dat AfriCanis een apart ras is. De oorsprong gaat terug tot ongeveer 7.000 voor Christus - zelfs van vóór de Egyptische dynastieën.

Afrikaanse afkomst

De Afrikaanse stamt af van honden die tijdens het stenen tijdperk met herders uit het oosten naar Noord-Afrika kwamen. Eeuwenlang migreerden ze met hun Bantoesprekende eigenaren uit het stenen tijdperk tot ze rond 570 na Christus Zuid-Afrika bereikten

Er zijn aanwijzingen uit ongeveer 800 na Christus dat de hond toen ook een thuis vond bij de Khoisan - de oorspronkelijke bewoners van het zuidelijkste puntje van Afrika.

De AfriCanis is een Landras, wat betekent dat de raskenmerken zijn ontstaan ​​uit natuurlijke selectie. De natuur maakte de hond geschikt voor de omstandigheden in Afrika, in tegenstelling tot mensen die selectief fokken gebruikten om specifieke kenmerken te ontwikkelen.

Tegenwoordig komen de echte Africanis nog steeds voornamelijk voor in tribale plattelandsgemeenschappen in Zuid-Afrika, waar ze hun traditionele levensstijl voortzetten.

Ze staan ​​bekend om hun jacht- en hoedenvaardigheden en zijn ook een van de meest prominente Afrikaanse waakhondenrassen die hun huis, familie en vee beschermen.

De AfriCanis werd als een bastaard beschouwd en in het Swahili 'umbwa wa ki-shenzi' genoemd, wat zich vertaalt naar 'gewone hond'.

Dit oneerlijke stigma werd verwijderd na uitgebreide studies van deze honden door Johan Gallant en Joseph Sithole. Ze concludeerden dat hoewel de honden qua uiterlijk kunnen verschillen, ze dezelfde gedragskenmerken hebben en van een samenhangend ras zijn.

Afrikaanse kenmerken

De Afrikanen is een kortharige, eenvoudig ogende, middelgrote hond. De AfriCanis is verkrijgbaar in een groot aantal kleuren, met of zonder markeringen.

Het heeft een dunne staart, langer dan normaal, die rondbuigt. Hun oren kunnen rechtopstaand, halfopstaand of hangend zijn - afhankelijk van wat er in de omgeving gebeurt. Dit is in feite een van de onderscheidende kenmerken van het ras.

Hoewel de AfriCanis er dun uitziet - in goede staat zijn hun ribben nog net zichtbaar - is deze hond goed gespierd, lenig en lenig. Ze kunnen lange afstanden afleggen op ruw terrein en met hoge snelheden.

Vanwege hun achtergrond van vrij rondzwerven in landelijke nederzettingen, zijn de AfriCanis het erg gehecht aan mensen maar hebben ze ook veel ruimte nodig.

Hun natuurlijke instinct om te waken en te beschermen, hun vriendelijke karakter en hun bereidheid om te behagen, maken ze tot uitstekende huisdieren. Ze zijn speels en kunnen goed met kinderen overweg en kunnen goed overweg met andere huisdieren - hoewel niet altijd met andere honden.

Ze zijn territoriaal, onafhankelijk en hebben een hoog energieniveau, dus hebben ze regelmatig dagelijkse lichaamsbeweging nodig.

Afrikanen geven erom

Ze doen het goed in een huis met een grote tuin. Vanwege hun behendigheid moeten de hekken hoog genoeg zijn om niet te ontsnappen en op eigen gelegenheid op onderzoek uit te gaan.

De AfriCanis is zeer intelligent en gehoorzaam, waardoor ze gemakkelijk te trainen zijn. De korte vacht is gemakkelijk te onderhouden en heeft een gemiddelde haargroei.

Door natuurlijke fokkerij is de AfriCanis een van de gezondste hondenrassen die je zou kunnen hebben. Ze worden gemiddeld tussen de negen en twaalf jaar oud.

Deze honden hebben een sterk immuunsysteem en een natuurlijke immuniteit tegen de meeste parasieten. AfriCanis-honden hebben niet de neiging om te lijden aan erfelijke ziekten zoals rashonden.

Een van de meest populaire Zuid-Afrikaanse hondenrassen is de Rhodesian Ridgeback - en het heeft AfriCanis-genen in zijn afstamming.

Rhodesian Ridgeback

Het grote en krachtige Rhodesian Ridgeback was aanvankelijk bekend als Afrikaanse leeuwenhond vanwege zijn vermogen om leeuwen en andere gevaarlijke dieren te vangen.

Op nummer 41 staat het bovenaan onder de Afrikaanse hondenrassen in de De ranglijst van de American Kennel Club (AKC) van de meest populaire honden.

Dit hondenras van Afrikaanse leeuwen staat bekend om hun moed, loyaliteit, intelligentie en betrouwbaarheid als zowel jachthond als metgezel.

De Rhodesian Ridgeback dankt zijn naam aan het gebied waar hij formeel werd gefokt en aan het opvallende haar op hun rug.

Deze honden hebben een genetische mutatie die ervoor zorgt dat een kam haar op hun rug in de tegenovergestelde richting groeit. Ze worden vaak omschreven als 'de hond met een slang op zijn rug'.

De oorsprong van Rhodesian Ridgeback

Boeren in Zuid-Afrika fokten de Rhodesian Ridgeback als een multifunctionele jachthond die sterk genoeg was om extreme temperaturen en het ruige bosgebied te doorstaan. Evenals om hun eigendommen te beschermen en te bewaken.

De boeren gebruikten honden die uit Europa waren meegebracht, zoals Mastiffs, Duitse Doggen en bloedhonden. Ze kruisten ze met de inheemse honden van de Khoikhoi, de inheemse bevolking van Zuid-Afrika.

Sommige van de Khoikhoi-honden hadden een unieke haarkam langs hun rug. Het viel op dat de honden die deze richel hadden, geneigd waren uitstekende jagers te zijn.

In 1922 startte een jager genaamd Cornelius van Rooyen een fokprogramma in Rhodesië (nu Zimbabwe). Hij stelde een rasstandaard vast voor hoe de Rhodesian Ridgeback eruit moest zien en zich zou moeten gedragen.

Na de Tweede Wereldoorlog werden veel Rhodesian Ridgebacks geïmporteerd in Groot-Brittannië, de VS en Canada.

Rhodesian Ridgeback-kenmerken

De Rhodesian Ridgeback is groot en goed gespierd en kan bijna 100 kilo wegen. Hun vachtkleur varieert van licht tarwekleurig tot roodtarwe.

Ze zijn een van de meest onderscheidende Zuid-Afrikaanse hondenrassen vanwege hun grootte en de unieke haarkam. Ze hebben een gladde, korte vacht die weinig uitschiet, waardoor ze slechts wekelijks hoeft te worden geborsteld.

De Ridgeback wordt beschouwd als de meest territoriale van alle hondenrassen. Ze zijn vaak afstandelijk tegenover vreemden, dus vroege socialisatie is essentieel.

De Rhodesian Ridgeback blijft een van de meest populaire Afrikaanse jachthondenrassen en wordt nog steeds vaak gebruikt voor het oorspronkelijke doel. Sommigen hebben zich ook aangepast aan wijzen en apporteren.

Dit zelfverzekerde en onafhankelijke hondenras is het meest geschikt voor ervaren eigenaren in actieve gezinnen. Ze zijn tolerant met kinderen, maar zijn te opgewekt om met peuters te hebben.

Ze kunnen onvriendelijk zijn met honden van hetzelfde geslacht. Bovendien hebben ze het potentieel om agressief te zijn tegen andere dieren vanwege hun prooi-instinct.

De Ridgeback is een uitstekende metgezel voor eigenaren die de nodige tijd hebben om te besteden aan training, lichaamsbeweging en socialisatie.

Rhodesian Ridgeback zorgt

Ze vereisen stevige wandelingen en regelmatige speeltijd. Samen met de kans om minstens twee keer per week in een omheind gebied te rennen. Anders vervelen ze zich en raken ze verwoestend.

Dit ras is een goede wandel- of hardlooppartner en blinkt uit in verschillende hondensporten zoals behendigheid, coursing met kunstaas, gehoorzaamheid en speuren.

De Ridgeback leeft tussen de 10 en 12 jaar en is over het algemeen een gezonde hond.

zijn shiba inus goede waakhonden

Dezelfde genetische mutatie die verantwoordelijk is voor de rug op hun rug, kan een geboorteafwijking veroorzaken die bekend staat als een dermoid sinus.

NAAR dermoid sinus is een buisvormige inkeping van de huid boven de wervelkolom. De sinus dringt soms tot in het ruggenmerg door, waar het een levensbedreigende infectie van zenuwweefsel kan veroorzaken.

Deze honden kunnen ook last hebben van heup- en elleboogdysplasie.

De laatste hond in de line-up van Zuid-Afrikaanse hondenrassen is de Boerboel die op nummer 121 staat op de AKC-populariteitslijst.

Boerboel

De zeer grote Boerboel is een van de krachtigste honden ter wereld - maar nog steeds zelfverzekerd, kalm en trouw. Het ras staat bekend om zijn moed en beschermende aard.

Dit ras is door boeren in Zuid-Afrika voornamelijk ontwikkeld als waakhond ter bescherming tegen roofdieren en ook om gewond wild tegen te houden tijdens de jacht. De naam betekent letterlijk 'Boerenhond' van het Nederlandse 'Boer', voor boer, en 'Boel', een slangterm voor hond.

Boerboel oorsprong

De oorsprong van dit Afrikaanse hondenras is niet duidelijk. Ze zijn een kruising tussen honden die door kolonialisten - vooral Mastiffs - naar Afrika zijn gebracht en inheemse Afrikaanse honden.

De Boerboel Breeders Association werd in 1983 opgericht om een ​​rasstandaard te creëren en de hond te promoten als een uniek Zuid-Afrikaans ras.

Boerboel kenmerken

Deze grote, gespierde en sterke hond kan tot 150-200 pond wegen en zijn hoofd en lichaam zien er blokkerig uit. Ondanks hun grootte hebben deze honden een krachtige en vloeiende beweging.

De brede, diepe en vrij korte kop van de Boerboel is hun meest karakteristieke kenmerk. Ze hebben een korte vacht en hun kleur varieert van reekalf tot zwart, met een zwart masker.

De Boerboel is territoriaal en heeft een beschermend karakter, gecombineerd met intelligentie en kalme moed. Het is nog steeds populair bij boeren als waakhond, of zelfs als familiewaakhond in stedelijke gebieden. Ze zijn intelligent, erg loyaal en kunnen goed met kinderen overweg.

Boerboel care

Met zijn korte vacht heeft de boerboel alleen wekelijkse verzorging nodig.

Zoals bij elke grote hond, zijn goede socialisatie en training vanaf jonge leeftijd essentieel om agressief gedrag naar andere honden en vreemden te voorkomen. Onervaren eigenaren kunnen worstelen met dit ras.

De energieke Boerboel heeft ook veel beweging nodig. Anders verveelt hij zich en raakt hij destructief.
Dit is meestal een gezond ras. Veel voorkomende aandoeningen zijn onder meer heupdysplasie en problemen met hun oogleden.

Nu komen we bij een kleiner ras uit Centraal-Afrika. Het ras is momenteel de 87e meest populaire hond in de VS.

Basenji

Levendig, ondeugend, intelligent en eigenwijs, de Basenji is een klein lid van de Afrikaanse hondenrassen groep en een van de oudste hondenrassen ter wereld.

En ze zijn ook best schattig.

Basenji-oorsprong

Basenji’s werden duizenden jaren gebruikt als jachthonden door inheemse stammen in het Congobekken. Het ras werd voor het eerst ontdekt door westerlingen in de 19e eeuw.

De naam basenji vertaalt zich als 'klein wild ding uit de bush'. Vanwege hun uitstekende jachtvaardigheden werden Basenji-honden door sommige stamleden meer gewaardeerd dan een vrouw.

Het is een van de weinige Afrikaanse hondenrassen die dezelfde eigenschappen hebben als een wolf, waaronder het onvermogen om te blaffen. Ze worden ook wel “de blafloze hond uit Afrika” genoemd.

Deze eigenschap is te wijten aan een afgeplat strottenhoofd ​Basenji's hebben echter een scala aan zang, van een jodel tot een huiveringwekkende schreeuw.

Net als de wolf wordt de basenji maar één keer per jaar krols, in tegenstelling tot twee keer per jaar voor gedomesticeerde honden.

Pogingen om het ras naar Europa te brengen mislukten aanvankelijk omdat alle geïmporteerde honden kort na hun aankomst aan de ziekte stierven. De eerste succesvolle invoer van Basenji-honden vond plaats in zowel Engeland als de VS in de jaren dertig van de vorige eeuw.

Basenji-kenmerken

De Basenji heeft een klein, gespierd lichaam met een korte vacht, rechtopstaande oren en een staart die strak over één heup krult. Ze bewegen met een elegante gang.

Hun voorhoofd is gerimpeld, waardoor ze een vragende maar ondeugende uitdrukking krijgen.

Dit kleine hondenras uit Afrika is extreem schoon met katachtige verzorgingsgewoonten en is gemakkelijk te huisvesten. Hun vacht heeft weinig onderhoud nodig, omdat ze weinig werpen.

Het zijn aanhankelijke honden die graag bij hun gezin zijn. Vanwege hun hoge energieniveau zijn ze beter met oudere kinderen.

Ze zijn uitstekende waakhonden en zullen hun huis verdedigen als ze worden uitgedaagd door een indringer.

Maar voordat ze een Basenji als huisdier beschouwen, moeten potentiële eigenaren hun onderzoek doen vanwege het unieke temperament en de persoonlijkheid van dit kleine hondenras uit Afrika.

De basenji is zeer intelligent, maar heeft een sterke, eigenwijze streak waardoor het een uitdaging is om te trainen, tenzij je moderne positieve bekrachtigingstechnieken gebruikt.

Basenji zorg

Basenji's hebben een hoog energieniveau en hebben veel beweging nodig om te voorkomen dat ze destructief worden. Ze mogen ook niet losgelaten worden vanwege hun sterke jachtinstinct.

australische herder beagle mix volgroeid

Hoewel klein, heeft de Basenji een huis nodig met een grote tuin en een veilige omheining. Het zijn bekende ontsnappingsartiesten.

Hoewel deze honden graag spelen, verwacht niet dat ze meedoen aan een spelletje apporteren met jou. Velen blinken uit in behendigheid en coursing.

De basenji leeft tussen de 10 en 12 jaar, maar is kwetsbaar voor oogziekten en een ernstige vorm van colitis.

In Amerika vrij hoog percentage van deze honden ontwikkelen ook een dodelijke erfelijke nierziekte genaamd Fanconi-syndroom, die uniek is voor dit ras. Gelukkig is er nu een test voor deze aandoening, zodat deze kan worden geïdentificeerd voordat er met zieke honden wordt gefokt.

Het volgende Afrikaanse hondenras is het enige op onze lijst dat schattig en donzig is en geen banden heeft met de originele oude Afrikaanse honden.

Coton de Tuléar

Dit hondenras is ontstaan ​​op Madagaskar, het grootste eiland voor de kust van Afrika. Het is de thuisbasis van enkele van de meest buitengewone dieren ter wereld, waaronder de schattigste van alle kleine Afrikaanse hondenrassen, de Coton De Tulear ​

Dit ras dankt zijn naam aan zijn langharige, katoenachtige vacht. 'Katoen' betekent 'katoen' in het Frans en 'Tulear', nu 'Toliara', een zeehaven op Madagaskar.

Dit zeldzame ras is verwant aan de Maltezer en de Bichon Frise, maar de Coton hebben hun eigen individuele stijl.

Het zijn vrolijke, sociale vlinders met een clowneske persoonlijkheid. Dit is waarom ze vaak 'het antidepressivum' worden genoemd.

Van alle Afrikaanse hondenrassen blijft de geschiedenis van de Coton De Tulear er een van mysterie en intriges.

Coton De Tulear-oorsprong

Een verhaal is dat hun nakomelingen per schip naar Madagaskar werden gebracht en vervolgens werden gefokt met de lokale terriers, wat resulteerde in de Coton de Tulear.

Ze werden huisdieren aan het koninklijk hof en rijke huishoudens in Madagaskar, vandaar de naam, The Royal Dog of Madagascar.

In de jaren zeventig nam een ​​Fransman die het eiland bezocht de Coton mee terug naar Frankrijk, waar ze als ras werden gevestigd.

De Coton houdt van niets liever dan bij hun eigenaar te zijn - aan hun voeten liggen of hen van kamer naar kamer volgen.

Coton De Tulear kenmerken

Deze kleine hond is dol op kinderen, maar leert zich te verbergen voor peuters die misschien onhandig met hen omgaan. Ze kunnen ook goed overweg met andere dieren, waardoor ze het perfecte huisdier zijn in elk huishouden.

Dit kleine hondenras uit Afrika is zeer intelligent, gemakkelijk te trainen en houdt ervan om trucs te leren. Ze willen behagen, en velen blinken uit in behendigheids- en gehoorzaamheidsklassen.

De Coton houdt hun hoofd schuin als je met ze praat. Ze zullen zelfs terug praten in hun eigen unieke vocalisatietaal, waaronder gegrom en gegrom.

Katoenen tule die

Zoals veel kleine honden, kan de Coton een uitdaging zijn om te huisvesten. Ze houden er ook niet van om voor langere tijd alleen te zijn.

De lange vacht van de Coton De Turlear moet ongeveer drie keer per week worden geborsteld. Hun jassen zijn hypoallergeen, dus ze zijn geschikt voor eigenaren met allergieën.

Ze hebben niet veel beweging nodig, maar houden van wandelen en genieten van zwemmen en apporteren. Deze winterharde hond zal graag spelen in alle weersomstandigheden, inclusief de sneeuw en regen.

De Coton is over het algemeen gezond en heeft een lange levensverwachting van ongeveer 15 jaar.

Ze zijn echter vatbaar voor allergieën, evenals luxerende patella en heupdysplasie. Ze kunnen last hebben van en ik erfelijk oogprobleem , bekend als retinopathie, die netvliesloslating bij puppy's veroorzaakt.

De laatste hond op onze lijst is echt een uitzonderlijke hond die uit Noord-Afrika komt.

Sloughi

De magere en slanke Sloughi is een van de oudste Noord-Afrikaanse hondenrassen die nog steeds bestaan. Net als de AfriCanis kan de oorsprong teruggaan tot 7000 tot 8000 voor Christus. Ze komen voornamelijk voor in Marokko, dat verantwoordelijk is voor de FCI-standaard van het ras.

Het ras is een jachthond, wat betekent dat ze jagen op zicht en snelheid in plaats van op geur. Aangenomen wordt dat de naam 'Sloughi' afkomstig is van een Arabisch woord dat 'snel als de wind' betekent.

Sloughi-oorsprong

Hoewel de oorsprong ervan onzeker is, wordt aangenomen dat de Sloughi is gefokt en ontwikkeld door de Berber- en bedoeïenenstammen in Marokko, Tunesië, Algerije en Libië.

Het ras is afgebeeld op oude artefacten, waaronder die gevonden in het graf van koning Toetanchamon.

De Sloughi werd zowel door de nomadische Noord-Afrikaanse bevolking als door een Arabisch paard gekoesterd vanwege hun vermaarde jachtcapaciteiten. Ze achtervolgden wild zoals gazelle en struisvogel en dienden ook als bewakers.

In tegenstelling tot andere honden in die tijd, konden ze dezelfde tent delen met het gezin. Deze honden stonden zo hoog aangeschreven dat ze vaak werden versierd met sieraden en amuletten. Berbervrouwen zouden zelfs puppy's borstvoeding geven als een vrouwelijke hond zijn nest niet kon voeden.

Sloughis kwam eind 19e eeuw naar Europa. In 1925 werd in Frankrijk de oorspronkelijke Sloughi-rasstandaard vastgesteld door de Franse Sighthound Association.

De Sloughi stierven bijna uit, grotendeels als gevolg van de twee wereldoorlogen, de verbod op jagen met jachthonden, samen met een hondsdolheidsepidemie.

In zowel Noord-Afrika als Europa werden pogingen ondernomen om het ras in de jaren zestig te redden. Sloughi's werden in 1973 in de VS geïntroduceerd en het ras was dat ook officieel erkend door de AKC in 2016.

Sloughi-kenmerken

Deze honden hebben magere lichamen, lange benen en diepe kisten om hun opmerkelijk grote hart en longen te ondersteunen, waardoor ze over grote afstanden snel kunnen rennen.

Hun korte slanke vacht is gemakkelijk te onderhouden. Ze ontwikkelen soms een dunne ondervacht tijdens koude periodes om ze warm te houden.

De Sloughi is buitengewoon aanhankelijk, liefdevol en loyaal. Met hun grote ovale tot amandelvormige ogen hebben ze een waardige en trotse uitdrukking, ze zien er afstandelijk en bijna katachtig uit.

Deze rustige en gereserveerde hond heeft een nauwe band met zijn baasje en familie, en is een eenmanshuisdier. Als je echter een hond wilt, kun je knuffels en kusjes geven, en vergeet dan een Sloughi. Dit ras houdt vaak niet van knuffels.

De Sloughi is een van de meest gevoelige Afrikaanse hondenrassen en heeft een vreedzaam huishouden nodig.

Sloughi's zijn goed met kinderen en andere huisdieren, als ze met hen worden grootgebracht. Laat deze honden echter niet alleen met kleine dieren vanwege hun sterke prooi-instinct.

Sloughi zorgt

Een Sloughi heeft een grote tuin nodig om rond te rennen en een hoge omheining omdat ze zeer bekwame springers zijn. Deze atletische honden hebben veel beweging nodig en zijn uitstekende jogging- en fietspartners.

Vanwege hun instinct om te rennen en te jagen, blinkt de Sloughi uit in coursing.

Als het op training aankomt, is een Sloughi bekwamer om een ​​bal te achtervolgen en op te halen in plaats van trucs te leren. Positieve bekrachtiging werkt het beste bij dit gevoelige ras, samen met regelmatige repetitieve lessen.

Een opmerkelijk gezond ras met weinig erfelijke aandoeningen, de Sloughi leeft tussen de 10 en 15 jaar. Maar zoals veel windhonden kunnen ze reacties hebben op vaccins en anesthesie ​

Afrikaanse hondenrassen - Een samenvatting

We hebben enkele van onze favoriete Afrikaanse hondenrassen geïntroduceerd.

De meeste hebben genetische banden met de oude honden die uit het Oosten zijn overgebracht. Ze hebben zich door de eeuwen heen aangepast aan het hete Afrikaanse klimaat met hun korte jassen en magere lichamen. Ze hebben een sterk jacht- en bewakingsinstinct ontwikkeld en een sterke band met hun baasjes.

En dan is er de schattige eilandhond - de Coton de Tulear.

Black and Tan Hound Lab-mix

Heb je een favoriet Afrikaans hondenras? Heb je er een? Deel uw mening in de commentaren hieronder.

Dit artikel is uitgebreid herzien en bijgewerkt voor 2019.

Bronnen en verder lezen

• Afrikaanse samenleving. Afrikaans - de inheemse hond van het equatoriale Afrika. ACS.
• American Kennel Club. 2019. Meest populaire rassen - 2018. AKC.
• Ashdown, R.R. & Lea, T. 1979. Het strottenhoofd van de Basenji-hond. Journal of Small Animal Practice.
• Gibeault, S. 2016. De Sloughi is een geliefde hond van Noord-Afrika. American Kennel Club.
• Grahn, B.H. et al. 2008. Retinopathie van Coton de Tuléar-honden: klinische manifestaties, electroretinografische, ultrasonografische, fluoresceïne en indocyanine groene angiografische bevindingen en optische coherentie tomografische bevindingen. Veterinaire oogheelkunde.
• Kay, N. 2016. Anesthesie bij honden: speciale overwegingen op basis van ras, grootte en conformatie. Spot spreekt.
• Kennel Union van Zuid-Afrika. Officiële rasstandaard - AfriCanis (opkomend ras). KUSA.
  Noonan, C.H. & Kay, J.M.1990. Prevalentie en geografische spreiding van het Fanconi-syndroom in Basenjis in de Verenigde Staten. Tijdschrift van de American Veterinary Medical Association.
• Universiteiten Federatie voor Dierenwelzijn. 2011. Genetische welzijnsproblemen van gezelschapsdieren: Rhodesian Ridgeback - Dermoid Sinus. UFAW.