Statistieken over hondenbeet - Mythen ontkrachten en feiten uitwisselen

Statistieken over hondenbeet zijn om allerlei redenen interessant.

hoe vaak chihuahuapuppy te voeren

Ze kunnen ons helpen beslissen of onze kinderen de juiste leeftijd hebben om een hond te krijgen, of welke rassen we zelfverzekerd kunnen opvoeden.

Op grotere schaal helpt het identificeren van patronen in de statistieken van hondenbeet wetgevers bij het formuleren van wetten die bepaalde rassen reguleren of verbieden.

Focus van deze gids

Dit artikel richt zich op statistieken over hondenbeet uit de Verenigde Staten, Canada, Australië en Europa.

Hondenbeten komen natuurlijk over de hele wereld voor.

Maar onderzoekers in landen met grote populaties wilde honden, of wijdverspreide hondsdolheid, hebben over het algemeen verschillende prioriteiten bij het verzamelen van statistieken over hondenbeet.

Ze vallen dus buiten het bestek van dit artikel.

Inzicht in hondenbeetstatistieken

Statistieken zijn een manier om gemakkelijk verteerbare informatie over grote hoeveelheden gegevens te presenteren.

Ze zijn een interessante manier om patronen of trends te vinden en te beschrijven, en om risico's te kwantificeren.

Maar ze zijn niet onfeilbaar.

Factoren om te overwegen

Studies naar statistieken over hondenbeet kunnen misleidende resultaten opleveren.

Als ze bijvoorbeeld vertrouwen op informatie over een heel klein aantal honden om uitgebreide generalisaties te maken over veel honden.

En de kwaliteit van de statistieken die worden gegenereerd door het interviewen van hondenbezitters of bijt-slachtoffers, hangt af van een aantal factoren.

Zoals hoe betrouwbaar de herinneringen van de geïnterviewden zijn, en misschien hun eigen onderbewuste vooringenomenheid.

De beste statistieken zijn onpartijdig. Maar ze kunnen moeilijk te vinden zijn.

Bronnen van statistieken over hondenbeet

In de meeste staten van Amerika zijn artsen wettelijk verplicht om hondenbeten die enige vorm van medische aandacht vereisen, te melden aan hun plaatselijke dierencontroledienst.

Deze rapporten zijn een goede onpartijdige gegevensbron.

Artsen in het VK hebben niet dezelfde verplichting. Alleen hondenbeten waarvoor ziekenhuisopname nodig is, worden geregistreerd.

Dus ons algemene beeld van statistieken over hondenbeet in het VK bevat minder informatie.

Dat gezegd hebbende, laten we eens nader kijken naar wat we wel en niet weten over statistieken over hondenbeet.

Statistieken over hondenbeet uit de VS

Volgens informatie gepubliceerd in 2014, Jaarlijks worden ongeveer 4,5 miljoen mensen in de VS door honden gebeten

In 2008, 316.000 mensen hadden een spoedbehandeling nodig voor hondenbeten, en 9.500 werden in het ziekenhuis opgenomen

Hondenbeten zijn goed voor 1% van alle bezoeken aan de afdeling spoedeisende hulp met betrekking tot letsel in de Verenigde Staten.

In statistieken uit de VS hebben mannen en vrouwen meestal evenveel kans om door honden te worden gebeten.

Geschat wordt dat elk jaar 10-20 mensen in de VS worden gedood door hondenaanvallen.

Hondenbeetstatistieken uit Canada

In Canada, de meest recente statistieken over hondenbeet die worden bijgehouden door het Canadian Hospitals Injury Reporting and Prevention Program heeft betrekking op 1996

Honden verwonden in 1996 1.237 mensen. Maar de gegevens geven niet aan welk deel hiervan beten waren.

Mannen liepen meer kans op verwondingen door honden dan vrouwen. Maar dit gold voor alle soorten verwondingen.

Statistieken over hondenbeet uit het VK

In de drie jaar tot 2018 is het aantal mensen dat in het ziekenhuis is opgenomen vanwege ‘hondenbeten en -stakingen’ in het VK van rond de dag toegenomen. 6.700 rond 8.000 per jaar.

Deze stijging kan te wijten zijn aan de toegenomen populariteit van kleine hondenrassen onder stadsbewoners.

De Franse bulldog heeft onlangs de labrador retriever als de meest populaire hond van het VK. En eigenaren kunnen kleine rassen verwarren met het feit dat ze minder snel bijten.

Volgens statistieken uit het VK worden mannen vaker door honden gebeten dan door vrouwen.

Tussen 2008 en 2018 vonden 21 dodelijke hondenaanvallen plaats in het VK.

Statistieken over hondenbeten aan kinderen

De wetenschappelijke literatuur bevat gemengde berichten over de vraag of kinderen vaker worden gebeten door honden dan door dieren.

Verschillende artikelen in de bronnen aan het einde van dit artikel beweren dat kinderen veel vaker worden gebeten dan volwassenen.

Anderen, zoals deze , zeggen dat de helft van de slachtoffers van hondenbeet kinderen zijn. Dat maakt ze even waarschijnlijk als volwassenen om gebeten te worden.

Mogelijke verklaringen

Een mogelijke verklaring is dat de slachtoffers tussen haakjes zijn gegroepeerd. Dit is niet altijd duidelijk in de onderzoeken.

Beugels zijn in de trant van 0-18 jaar, 18-30 jaar, 31-60 jaar en 60 jaar plus.

Dus, stel dat 50% van de hondenbeten gebeurt bij mensen in de leeftijdscategorie van 0-18 jaar, en de rest wordt gelijkmatig verdeeld over de andere drie. Dan zouden kinderen veel meer kans hebben om gebeten te worden in een andere leeftijdscategorie. Maar even waarschijnlijk vergeleken met alle volwassenen bij elkaar.

Bovendien zijn kinderen oververtegenwoordigd in de groep slachtoffers die medische behandeling nodig hebben of die overlijden

Met andere woorden, honden kunnen al dan niet meer kinderen bijten dan volwassenen.

Maar de gevolgen voor kinderen zijn ernstiger als ze worden gebeten.

Meer statistieken over hondenbeten aan kinderen

Het is dan ook niet verwonderlijk dat statistieken over hondenbeten bij kinderen van bijzonder belang zijn voor veel onderzoekers.

Hier zijn wat meer dingen die we hebben geleerd:

De helft van de hondenbeten aan kinderen werd afgeleverd bij een kind dat de hond goed kende. Er werd nog een kwart afgeleverd bij kinderen die de hond enigszins kende.

De meeste hondenbeten thuis gebeuren, bij kinderen die niet onder toezicht stonden op het moment van het incident.

Kinderen zijn waarschijnlijker gebeten op het hoofd of gezicht dan volwassenen. Volwassenen hebben meer kans om gebeten te worden in de handen, armen, voeten en benen.

Van alle kinderen kregen jongens tussen de 5 en 12 jaar de meeste hondenbeten.

Risico's verschuiven

Een studie uit 2012 van kinderen die werden behandeld in het kinderziekenhuis van Philadelphia vond een duidelijke verandering in hondenbeten naarmate kinderen ouder werden.

Kinderen jonger dan zeven jaar hadden meer kans op beten in het gezicht of het hoofd.

En ze hadden eerder geprobeerd om met de hond om te gaan net voordat de beet plaatsvond.

Honden lagen waarschijnlijk voordat de beet plaatsvond. Dit suggereert dat jonge kinderen probeerden hen binnen te dringen terwijl ze in bed lagen of sliepen.

Kinderen ouder dan zeven jaar hadden meer kans om gebeten te worden in de handen, armen, voeten en benen.

Heeft de hond in uw leven een kat in de hunne? Mis de perfecte metgezel voor het leven met een purrfecte vriend niet.

Het handboek van Happy Cat - Een unieke gids om uw kat te begrijpen en ervan te genieten! het happy cat handboek

Ze hadden minder kans om onmiddellijk van tevoren met de hond in contact te komen. Maar waarschijnlijker onderweg zijn geweest, bijvoorbeeld hardlopen of fietsen.

Kinderen beschermen tegen hondenbeten

Het is duidelijk dat we het onze kinderen verschuldigd zijn om hen te leren hoe ze op de juiste manier met honden kunnen omgaan.

Kinderen en honden spreken niet dezelfde taal. En jonge kinderen begrijpen niet instinctief wanneer de lichaamstaal van een hond hen vertelt dat ze er genoeg van hebben.

Zelfs kinderen die hebben geleerd hoe ze honden veilig moeten benaderen, hebben onbetrouwbare herinneringen en een slechte impulsbeheersing.

Ze kunnen met goede bedoelingen slechte fouten maken. Alsof je probeert een hondenspeeltje van ze af te halen, om het opnieuw te gooien.

Hoe te helpen

Dus een volwassene moet altijd, altijd toezicht houden op honden en kinderen

Wat betekent dat we zelf de signalen moeten herkennen die onze honden ons geven als ze bang, bedreigd of beu zijn.

Dat zijn we aan onze honden verschuldigd. Zodat ze niet zo ver worden geduwd dat ze hun toevlucht nemen tot bijten.

Gedragssignalen om naar te zoeken

Signalen dat een hond is bang, nerveus of met rust gelaten willen worden zijn onder meer

Grommen
Hun oren platdrukken
Gehurkt en proberen weg te kruipen
Staan met gespannen spieren
De haren op hun rug optrekken
Weglopen en op hun zij rollen
Geeuwen, zo niet moe
Hun lippen likken, als ze geen honger hebben
Met hun staart tussen hun benen
Hun hoofd naar beneden houden en wegkijken
Hun lichaam wegwijzend, maar proberen hun ogen op jou gericht te houden - ook wel 'walvisoog' of 'halve maanoog' genoemd.

Jonge kinderen kunnen al deze informatie niet meer onthouden.

Bovendien kunnen ze lichaamstaal als 'walvisoog' aanzien voor gewoon schattig zijn met grote ogen.

En natuurlijk troosten we onze kinderen met een knuffel als ze bang zijn.

Dus zelfs als een kind correct ziet dat een hond bang is, kan hij vervolgens het verkeerde doen door hem te troosten met een knuffel.

Hondenbeetstatistieken voor volwassenen

Laten we nu eens naar volwassenen kijken.

Volgens een overzicht van zaken in Florida, de omstandigheden die het meest waarschijnlijk een hondenbeet veroorzaken waren ongepast gedragsbeheer en het verbreken van hondengevechten.

Beheer van ongepast gedrag omvat:

ruwe behuizing
het verplaatsen van een hond tegen zijn wil
of proberen ze te aaien terwijl ze aan het eten zijn of op speelgoed kauwen.

Gedrag voor de beet

In 2015 hebben onderzoekers in Tsjechië gestudeerd hoe mensen zich hadden gedragen net voordat ze een hondenbeet in het gezicht kregen.

In driekwart van de gevallen betrof het de eigenaar die over de hond bukte.

In een vijfde van de gevallen hadden ze hun eigen gezicht dicht bij het gezicht van de hond gelegd, net voordat ze werden gebeten.

Langdurig oogcontact proberen te houden was een andere risicofactor voor hondenbeten in het gezicht.

Een studie in het VK wees uit dat hondenbeten bij mensen waren komt vaker voor in huishoudens met meerdere honden

Impact van onze persoonlijkheid

In dezelfde studie werd ook gekeken naar mogelijke verbanden tussen de menselijke persoonlijkheid en het risico op een hondenbeet.

Dat hebben ze gemeld mensen die zichzelf als emotioneel onstabiel beschreven, hadden meer kans om hondenbeten te krijgen

Dit behoeft nader onderzoek. Maar het kan zijn dat nerveuze of angstige mensen eerder nerveuze of angstige honden grootbrengen.

Statistieken over hondenbeet per ras

In het onderzoek in het Philadelphia Children’s Hospital waren beten het meest waarschijnlijk afkomstig van middelgrote honden. Gevolgd door grote, dan kleine, dan hele grote honden.

Maar dit kan eenvoudigweg het gevolg zijn van het feit dat middelgrote honden het vaakst in bezit zijn. Gevolgd door grote honden, enzovoort.

Waar het hondenras werd geregistreerd, werd 28% van de beten afgeleverd door honden van gemengd ras.

Van de beten door rashonden leverde Pitbulls iets minder dan een vijfde.

hoe lang leven miniatuurtekkels

In een 2014 beoordeling van gevallen in het Phoenix Children’s Hospital , 30% van de beten was afkomstig van Pitbulls. 25% was door honden van onbekend ras en 14% door honden van gemengd ras.

Een later beoordeling van hondenbeten aan het hoofd en de nek in het ziekenhuis van de University of California Davis meldde dat bijna een derde van de beten werd toegebracht door Pitbulls.

Deze studie meldde ook dat beten van Pitbulls complexer en ernstiger waren. En eerder specialistische zorg van artsen nodig hebben.

Interpretatie van Pitbull Dog Bite Statistics

Het valt niet te ontkennen dat deze statistieken niet goed aansluiten bij Pitbulls. Deze krachtige honden kunnen veel kwaad doen.

En helaas zijn veel Pitbulls slecht opgevoed. Of gefokt uit ouders met een bekende geschiedenis van agressie, om de kans te vergroten dat ze agressief reageren.

Niet alle Pitbulls zijn agressief. En het is jammer dat zoveel honden met een geweldig temperament met hetzelfde penseel worden geteerd.

Maar niettemin hebben veel plaatsen voorschriften ingevoerd voor het bezitten van Pitbulls. Of ze regelrecht verbannen, om mensen te beschermen.

Maar werkt fokspecifieke wetgeving om de statistieken van hondenbeet te veranderen?

Controle van hondenbeetstatistieken met rasspecifieke wetgeving

Rasspecifieke wetgeving kan betekenen:

Een regelrecht verbod op het bezitten van of fokken met genoemde rassen.
Licenties voor het bezitten van bepaalde rassen.
Regels over het onder controle houden van die rassen (zoals altijd aan de lijn of gemuilkorfd houden).

De problemen met de introductie van rasspecifieke wetgeving zijn onder meer:

obstakels voor het verzamelen van betrouwbare gegevens om deze op te baseren,
onvolledige rasregistratie,
onjuiste rasidentificatie,
en de complicerende invloeden van ervaring, socialisatie en opleiding, gezondheid en slachtoffergedrag.

Hoe sommige landen beslissen

In Canada bepaalt elke gemeente zijn eigen maatregelen voor dierenbeheersing. Een studie toonde aan geen verschil in hondenbeetpercentages tussen gemeenten met en zonder rasspecifieke wetgeving

Dit wordt bevestigd door minstens vier andere onderzoeken.

In Canada bleken boetes voor eigenaren van honden die bijten (ongeacht ras), en in mindere mate vergunningverlening, veel effectiever te zijn bij het verminderen van het aantal hondenbeten.

Nederland repliceert dit. Hier niet-rasspecifieke wetgeving is succesvoller geweest bij het verminderen van de frequentie van verwondingen bij hondenbeet

Conclusies

Mensen worden waarschijnlijk gebeten door honden die ze kennen, in het huis van de hond. Zoals een studie het uitdrukte: vertrouwdheid met de hond biedt geen veiligheid

Kinderen worden vaker gebeten. En de gevolgen voor hen zijn ook ernstiger.

Houd daarom altijd toezicht op kinderen in de buurt van honden. Leer ze ook hoe ze de lichaamstaal van honden kunnen begrijpen en hoe ze op de juiste manier met ze kunnen omgaan.

Rasspecifieke wetgeving is niet effectief bij het controleren van statistieken over hondenbeet. Licenties en boetes kunnen effectiever zijn. Maar elke studie in dit artikel is het erover eens dat het belangrijkste is dat het onderwijs van de eigenaar is.

We zijn het onze honden verplicht om ze te leren begrijpen. Dat is de beste manier om de kans op een hondenbeet te verkleinen.