Het bewijs voor positieve bekrachtigingstraining bij honden

In de afgelopen decennia is er een enorme verschuiving geweest naar minder bestraffende methoden van hondentraining.

Kijken naar een moderne trainer in actie is een heel andere ervaring dan kijken naar old school traditionalisten.

Voorbij zijn de geblafde bevelen, de nadruk op ‘respect’ of ‘dominantie’ en zelfs intimidatie.

In veel gevallen is het gebruik van straffen geheel vervangen door het gebruik van eten en spelen.

Is de overgang naar een positieve hondentraining een goede zaak?

Maar wacht even. Worden we niet meegesleurd in de laatste ‘rage’ of ‘rage’.

Is dit niet slechts een voorbijgaande mode? Hoe gaan we onze honden onder controle houden als we geen snoepjes meer hebben?

En wat als we geen voedsel willen zwaaien of onze honden niet willen 'bedelen' of 'smeken' om te komen als we ze roepen?

hond met veel rimpels

Laten we het in feite op het spel zetten.

Werken deze nieuwe, verwarde methoden van hondentraining zelfs?

Hondentraining in de echte wereld

Positieve bekrachtigingstraining is gebaseerd op gedragswetenschap. Maar het trainen van een hond in een leefomgeving is niet hetzelfde als het bestuderen van ratten in een laboratorium. Dus hoe weten we dat deze moderne, op wetenschap gebaseerde methoden in de echte wereld werken?

Dit is belangrijk, en het is een vraag die steeds weer opkomt.

Dit gaat niet alleen over wat ik denk, of wat jij denkt. Het gaat erom de waarheid te achterhalen.

Laten we het bewijs dus eens bekijken.

We beginnen met te kijken naar honden die belangrijke taken uitvoeren in afleidende omgevingen.

Trainingsmethoden voor geleidehonden

Wanneer je een blindengeleidehond ziet die zijn blinde geleider veilig over een drukke weg leidt, zich een weg baant door een drukke straat of langs een bospad, eekhoorns, balspellen, vriendelijke honden en allerlei andere afleidingen negeert, kijk je naar een getrainde hond met behulp van positieve bekrachtiging.

De Blindengeleidehondenvereniging omarmde geen positieve bekrachtigingstraining om deel uit te maken van de ‘in de massa’ of om ‘cool’ te zijn, ze deden dit omdat het werkt.

Het werkt zelfs zo goed dat de Amerikaanse geleidehondenorganisatie een toename van het slagingspercentage van 50% (het oude percentage) tot 80% bij hun honden meldde na het overschakelen op moderne methoden in 2005. Naast een aanzienlijke afname van de opleiding van geleidehonden tijd.

Methoden voor het opruimen van honden

Hoe zit het met speurhonden voor explosieven? Een verkeerde beweging kan fataal zijn voor geleider en hond. Hoe worden deze honden getraind?

Nogmaals, deze honden zijn getraind om hun belangrijke taken uit te voeren met behulp van positieve bekrachtiging ​Je kunt er hier meer over lezen: opvoeding van een bomhond

Trainingsmethoden voor zoek- en reddingshonden

U zult op tv zoek- en reddingshonden hebben gezien die aardbevingsgebieden en de nasleep van vreselijke natuurrampen bijwoonden.

Deze honden moeten in vaak erbarmelijke omstandigheden werken onder allerlei soorten afleiding. En hoe worden ze getraind? Het antwoord is met speelgoed, spelletjes en eten.

Beginnen we hier een beetje een patroon te zien?

Feit is dat bijna alle dienstverlenende bedrijven die getrainde honden gebruiken, hun honden nu met positieve bekrachtiging trainen. Van het leger tot de politie, van medische speurhonden tot honden die op bedwantsen of drugs jagen.

Geweldige resultaten behalen met de trainingsmethode van uw hond

Veel van deze diensten worden beheerd door liefdadigheidsinstellingen, kleine bedrijven, overheidsinstanties of grote commerciële bedrijven.

Deze organisaties zijn niet geïnteresseerd in ‘rages’ en de laatste mode. Ze zijn geïnteresseerd in resultaten.

Hetzelfde patroon van het veranderen naar op wetenschap gebaseerde trainingsmethoden heeft zich overal in de hondensportwereld voorgedaan, van de gehoorzaamheidsring tot werkproeven en behendigheid. Met één opmerkelijke uitzondering. En daar zullen we zo naar kijken.

Dus wat was de aanleiding voor deze verandering in trainingsmethoden?

De reden dat deze organisaties die voorop liepen in hondentraining allemaal zijn overgestapt op positieve bekrachtigingstraining, is omdat ze proeven of pilots uitvoerden en ontdekten dat de nieuwe trainingsmethoden sneller werkten, effectiever waren en geld bespaarden.

De reden dat ze de proeven in de eerste plaats uitvoerden, was te wijten aan het gewicht van wetenschappelijk bewijs en omdat ze daartoe werden aangemoedigd door de gedragswetenschappers die hen adviseerden.

Positieve bekrachtigingstraining is niet nieuw en wordt al bijna een eeuw in laboratoria bestudeerd.

Het is gebaseerd op operante conditionering, of de manier waarop dieren leren door de consequenties van hun gedrag.

De overgang van laboratorium naar veld of training in de echte wereld kostte wat tijd.

Verschillende vooraanstaande gedragsdeskundigen en dierentrainers, zoals Bob Bailey en Karen Pryor, waren betrokken bij baanbrekende positieve bekrachtigingstraining bij dieren buiten laboratoriumomstandigheden.

Er is wat uitstekende informatie over dit onderwerp op de website van wijlen Sophia Yin.

Wetenschappelijke studies over hondentraining

Als je geïnteresseerd bent in wetenschap, wil je misschien kijken naar enkele van de up-to-date wetenschappelijke studies die invloed hebben gehad op de beweging naar positieve bekrachtigingstraining. Heel wat studies, zoals deze gepubliceerd in 2014 hebben aangetoond dat training met elektronische halsbanden gevolgen heeft voor het welzijn van honden. Dit zal echter voor velen van jullie geen verrassing zijn.

Wat misschien nog interessanter is, is dat er meetbare nadelen zijn aan het gebruik van veel mildere vormen van straf. En dat is waar we ons hier op zullen concentreren

Hoewel veel van ons oorspronkelijke bewijs over positieve bekrachtigingstraining nu vrij oud is, zijn er recentelijk meer onderzoeken beschikbaar die specifiek op honden zijn gericht.

NAAR onderzoek uit 2004 toonde aan dat honden trainden met meer beloningen vertoonden hogere niveaus van gehoorzaamheid en dat honden die met meer straf waren getraind, meer probleemgedrag vertoonden.

Meer recentelijk in 2008. Uit het onderzoek van Emily Blackwell bleek dat honden die werden getraind met behulp van positieve bekrachtiging, vertoonden minder snel agressie en angst dan honden die zijn getraind met bestraffende methoden.

De studie van Meghan Herron in hetzelfde jaar toonde dat allemaal aan straf werd geassocieerd met hogere niveaus van agressie en angst , zelfs wat velen van ons als milde aversieven zouden beschouwen, zoals ‘naar een hond staren’ of een grommend geluid maken.

Een studie uit 2010 gevonden een verband tussen vaker straffen en opwinding / agressie

Het is duidelijk dat agressie bij honden ongewenst is, maar angst is ook een probleem, omdat het wordt geassocieerd met een verminderd leervermogen. Het is dus niet verwonderlijk dat een onderzoek uit 2011 dat naar honden in hun eigen huis keek, dat ontdekte Getrainde honden met positieve bekrachtiging waren beter in het leren van nieuwe vaardigheden en meer interactief met hun eigenaren.

In 2017 is een overzicht van de literatuur gepubliceerd in de Journal of Veterinary Behaviour. Het heet De effecten van aversieven bij hondentraining en concludeert dat degenen die met honden werken of met honden omgaan, moeten vertrouwen op trainingstechnieken voor positieve bekrachtiging en positieve straffen en negatieve bekrachtiging zoveel mogelijk moeten vermijden

Hoe werkt positieve hondentraining?

Het komt vrij vaak voor dat mensen denken dat ze al positieve hondentrainers zijn. Terwijl ze in feite nog steeds veel verschillende soorten aversieve middelen gebruiken tijdens de training.

Met aversief bedoelen we alles wat de hond niet leuk vindt. Aversives zijn gewoon hulpmiddelen om ongewenst gedrag te verminderen. Ze zijn wat wetenschappers ook wel ‘straffen’ noemen. En het gebruik van aversieven is een vorm van straf.

Straf hoeft niet wreed of gewelddadig te zijn. Intimidatie, lichaamsblokkering, grommen, het gebruik van rammelflessen etc. Dit zijn allemaal vormen van straf. U kunt meer uitleg vinden over de gedragsmatige betekenis van straf en bekrachtiging in de onderstaande links

wat kunnen puppy's van een duitse herder eten

Positieve bekrachtigingstraining richt zich op het versterken van gedrag door het leveren van gewenste consequenties - beloningen zoals speelgoed en spelletjes.

Het vermijdt het gebruik van straf of wat meer traditionele trainers vaak correcties noemen (gevolgen die de hond ongewenst vindt)

Dit lijkt in eerste instantie misschien contra-intuïtief. Waarom geen beloningen (voor goed gedrag) en straf (voor slecht gedrag) gebruiken en de klus in de helft van de tijd geklaard krijgen?

Waarom we straffen niet opnemen in de moderne hondentraining

Welnu, zoals we hebben gezien, wijst het bewijs allemaal op straf die het leerproces vertraagt, en we kunnen speculeren over de reden waarom dat zo is.

Uit de tot dusver beschikbare onderzoeken blijkt duidelijk dat de angst nauw verband houdt met bestraffende trainingsmethoden, zelfs als het om niet-fysieke bestraffing gaat. Straf wordt ook geassocieerd met agressie bij honden.

Een van de belangrijkste redenen dat aversieve gratis training waarschijnlijk zo goed werkt, is dat het voorkomt dat honden ‘bevriezen’ uit angst voor de gevolgen.

Het combineren van de twee soorten training (straf en beloning) lijkt misschien een goed idee, maar aangezien sommige van deze onderzoeken de geschiedenis hebben aangetoond van de manier waarop de geleider de hond op een bepaald moment heeft behandeld, zal dit van invloed zijn op de manier waarop de hond hond reageert in de toekomst (dus straf in het verleden heeft een nadelig effect in de toekomst, zelfs als de handler nu beloningen gebruikt)

Studies hebben ook aangetoond dat positieve bekrachtiging minstens zo effectief is, zo niet meer, dan technieken die op straf berusten. En dit is belangrijk voor degenen die met honden werken in de aanwezigheid van sterke afleiding.

Jachthondentraining is een goed voorbeeld van dergelijk werk

Trainingsmethoden voor geweerhonden

Ik had het eerder over een uitzondering op het wijdverbreide gebruik van positieve bekrachtigingstraining, en die uitzondering is jachthondentraining, mijn eigen specifieke interesse en hobby.

De redenen hiervoor zijn complex.

De jachthondengemeenschap heeft een lange geschiedenis van het doorgeven van vaardigheden als een ‘ambacht’ van de ene generatie op de volgende, en tot voor kort ontbrak het aan het soort gestructureerd trainings- en beoordelingssysteem dat in bijna elke andere sport wordt aangetroffen.

Nieuwe eigenaren van jachthonden modderden een beetje mee, zonder een duidelijk pad te volgen.

Bovendien werken jachthonden in bijzonder afleidende omgevingen met periodes van verveling afgewisseld met periodes van grote opwinding.

In tegenstelling tot veel hulphonden werken jachthonden volledig loodvrij en in nauw contact met levend wild. Dit betekent dat het beheersen van de gevolgen die beschikbaar zijn voor de hond (een essentieel onderdeel van positieve bekrachtigingstraining) uitdagender is.

Vooruitstrevende jachthondentrainers beginnen nu echter de kansen en voordelen te realiseren die worden geboden door positieve bekrachtigingstraining, vooral bij basistraining en het werken met puppy's.

Ze willen steeds meer werken aan de unieke uitdagingen waarmee jachthondentrainers met positieve versterking in het veld worden geconfronteerd. Een voor een worden de struikelblokken verwijderd.

U kunt meer te weten komen over de beweging naar positievere methoden van jachthondentraining in het VK in de discussiegroep Positive Gundogs op Facebook , en verder mijn Totally Gundogs-website ​

Ik zei eerder dat leertheorie ons jaren geleden de basisregels voor positieve bekrachtigingstraining gaf. Waarom is het pas onlangs populair geworden?

Het tempo van verandering in hondentraining

Verandering kost tijd. Zeker als er veel verschillende groepen mensen bij betrokken zijn. En veel van de feitelijke onderzoeken die op honden zijn uitgevoerd, zoals de hierboven genoemde, zijn vrij recent.

Het duurt even voordat informatie van onderzoekers naar veldwerkers is weggefilterd, en nog langer voordat nieuwe technieken en principes op grote schaal worden toegepast.

Maar positieve bekrachtigingstraining is er nu, om te blijven. Het is niet een of andere onhandige minderheid die hun honden op deze manier lesgeeft. Er is een consensus onder alle hondengedragers die zijn opgeleid tot universitair niveau en daarbuiten, dat positieve bekrachtigingstraining het beste en meest effectieve systeem is om onze honden te trainen.

Dit geldt zelfs in landen waar e-collar-training nog steeds legaal en populair is. De American Small Animal Veterinary Association heeft bijvoorbeeld geplaatst een ‘positieverklaring’ over hondentraining op haar website

Het simpele feit is dat positieve bekrachtigingstraining op grote schaal is toegepast door reguliere hondentrainers, in sport- en hondenservice-industrieën over de hele wereld.

En de laatste bastions van verzet brokkelen af.

De overstap maken van traditionele naar moderne hondentraining

De meeste hondentrainers / handlers / eigenaren die al 20 jaar of langer honden trainen, zijn begonnen met het toepassen van bestraffende trainingsmethoden. Ik deed het, net als al mijn tijdgenoten

Dit is niet iets om jezelf overheen te slaan, of om met spijt over na te denken.

Het was wat het was.

Dit is hoe honden werden getraind.

Het bewijs is nu overtuigend. Er is een betere manier. En de verandering doorvoeren is nog nooit zo eenvoudig geweest.

hoe groot worden shih tzu chihuahua-mix-puppy's

En jij? Heeft u de overstap al gemaakt? Deel hieronder uw mening.

Ik ben blij deze pagina bij te werken naarmate er meer onderzoek wordt gepubliceerd, dus laat het me weten als je denkt dat ik iets heb gemist.

Referenties en bronnen

Vieira De Castro et al 2019. Wortel Versus Stick. De relatie tussen trainingsmethoden en gehechtheid aan hondenbezitters. Toegepaste diergedragswetenschappen

Ziv G 2017. De effecten van het gebruik van aversieve trainingsmethoden bij honden - een overzicht. Journal of Veterinary Behavior

Cooper J et al 2014. De welzijnsgevolgen en doeltreffendheid van het trainen van honden met elektronische trainingshalsbanden op afstand in vergelijking met op beloning gebaseerde training. PLOSone

Blackwell et al 2007. De relatie tussen trainingsmethoden en het optreden van gedragsproblemen, zoals gerapporteerd door eigenaren, bij een populatie gedomesticeerde honden. Journal of Veterinary Behavior

Hiby, E.F et al. 2004. Methode voor hondentraining: hun gebruik, effectiviteit en interactie met gedrag en welzijn. Animal Welf

Herron, M et al. 2009. Onderzoek naar het gebruik en de resultaten van confronterende en niet-confronterende trainingsmethoden bij honden van klanten die ongewenst gedrag vertonen. Toegepaste diergedragswetenschappen

Masson 2018 Elektronische trainingstoestellen: discussie over de voor- en nadelen van hun gebruik bij honden
als basis voor het standpunt van de European Society of Veterinary Clinical
Ethologie (ESVCE). Journal of Veterinary Behavior

Rooney, N & Cowan, S 2011. Trainingsmethoden en interactie tussen eigenaar en hond: verbanden met het gedrag van de hond en het leervermogen. Toegepaste diergedragswetenschappen

De informatie in dit artikel is bijgewerkt voor 2018