Welk hondenras verhaart het minst?

Er zijn tal van pragmatische redenen om te willen weten welk hondenras het minst verhaart. Voor mij, toen ik eenmaal een shortlist van gezonde honden met het juiste soort temperament en bewegingsbehoeften had verkleind, vind ik het niet erg om toe te geven dat hoeveel extra stofzuigen hun vacht zou veroorzaken een belangrijke overweging was! Poedels zijn waarschijnlijk het beroemdste laaguitscheidende ras, maar er zijn een aantal alternatieven met een bijna identiek vachttype om te overwegen, als ze niets voor jou zijn.

In dit artikel ga ik het beste laten zien van de nauwelijks ruiende rassen. Maar als u bent gaan geloven dat de minst verharende hond ook de meest hypoallergene is, dan heb ik belangrijke informatie over de echte bron van hun allergenen en hoe u ze daadwerkelijk kunt vermijden.

Inhoud

• Waarom verhaart de ene hond minder dan de andere?
• Bestaat er een volledig niet-uitscheidende pup?
• Voors en tegens van honden die heel weinig verharen
• Betekent laag verlies hypoallergeen?
• Welk hondenras verhaart het minst?
• Meer stambomen die praktisch niet verharen

Er zijn veel manieren om de vacht van honden te categoriseren: gekruld versus recht, lang versus kort, en natuurlijk verharen versus niet verharen. Maar vervellen is niet zo simpel als ‘aan of uit’. In werkelijkheid kunnen honden zwaar, matig, licht of weinig uitscheidend zijn. En dat betekent dat er aan de ene kant van het spectrum een ​​groep honden moet zijn die het minst verhaart. Laten we eens kijken waarom!

Waarom verharen sommige honden minder dan andere?

Hoeveel of hoe weinig een hondenras verhaart, wordt alleen beïnvloed door de aanwezigheid of afwezigheid van verschillende genen sommige daarvan onderzoekers hebben tot nu toe kunnen lokaliseren en identificeren. Het is bijvoorbeeld bekend dat veranderingen in een gen genaamd RSPO2 verantwoordelijk zijn voor draadhaarjassen en gezichtsinrichting (borstelige wenkbrauwen en snorren) en ook om verharen tegen te gaan. Een ander gen, het MC5R-gen genaamd, regelt de functie van haarzakjes, en variaties in de structuur ervan verminderen vervelling bij stambomen zoals Poedels.

Haar cycli

Genetica is één ding, maar dit is wat er werkelijk gebeurt op anatomisch niveau wanneer het ene hondenras minder verhaart dan het andere.

Alle hondenharen doorlopen een levenscyclus van groei (langer worden), rust (er gewoon zijn) en dood (uitvallen). Nadat het dode haar is uitgevallen, groeit er een nieuwe op zijn plaats. Deze cyclus van het vervangen van oude haren door nieuwe helpt om een ​​goede algehele conditie van de vacht te behouden. Bij honden die weinig verharen, blijft elke haar veel langer in de groei- of rustfase van de cyclus. Dus elk individueel haar wordt minder vaak uitgeworpen en vervangen - maar hoe zelden precies verschilt van ras tot ras.

Textuur

Een lange haarcyclus resulteert in weinig verharing, maar verschillen in vachttextuur kunnen ook van invloed zijn op hoeveel we een hond waarnemen om te verharen. Als een hond met een lage vacht en een rechte, zijdeachtige vacht bijvoorbeeld haar verliest, glijdt hij recht naar buiten en raakt de grond (of bank of bed). Terwijl gekrulde en stugge vachten de neiging hebben verloren haren vast te houden totdat ze worden losgemaakt door wassen of borstelen. Dus zelfs tussen rassen met haarcycli van vergelijkbare lengte lijkt het alsof er verschillen zijn in hoeveel ze verliezen.

Bestaat er een volledig niet-uitscheidend hondenras?

Het eenvoudige antwoord hierop is nee. De haarcyclus is precies dat: een continu proces van dood en regeneratie. Alle hondenharen voltooien uiteindelijk hun levenscyclus en vallen uit, ook al duurt dat lang. Dus puppy's die worden geadverteerd als niet-verharend, zijn eigenlijk gewoon weinig verharend, ook al lijkt het onderscheid voor sommige mensen (!)

Voors en tegens van honden die weinig verharen

Laaguitscheidende hondenrassen zijn enorm populair. Dit komt deels omdat ze nette huisgasten zijn die weinig sporen van hun aanwezigheid op de vloeren of meubels achterlaten.

Vachten met een lage vervelling hebben praktische voordelen als het gaat om stofzuigen en afstoffen, maar ze mogen niet worden aangezien voor weinig inzet. Integendeel zelfs - veel honden met een lage vacht moeten dagelijks worden geborsteld om vuil, puin en klitten uit hun vacht te verwijderen. Honden met lange, niet-uitscheidende vachten moeten regelmatig worden geknipt, wat u ofwel zelf onder de knie moet krijgen, of waarvoor u een professional moet betalen. En van nature moeten korte, niet-uitvallende vachten in plaats daarvan worden gestript - het handmatig losmaken van dode haren die op hun plaats worden gehouden door de textuur van de omringende haren.

Het meest herhaalde voordeel van honden die weinig uitscheiden, is echter dat ze hypoallergeen zijn. Helaas is dit een mythe.

Betekent laag verlies hypoallergeen?

Het idee dat niet-verharende honden hypoallergeen zijn, is alomtegenwoordig. Zelfs Amerikaanse presidenten zijn er niet immuun voor: in 2009 vertelde Barack Obama aan journalisten dat zijn familie op zoek was naar een niet-uitscheidende, hypoallergene puppy.

Helaas heeft allergeniciteit bij honden niets te maken met hoeveel ze verliezen. Allergieën zijn het resultaat van het feit dat iemands immuunsysteem een ​​verkeerd gerichte aanval uitvoert op iets dat niet echt gevaarlijk is. In het geval van hondenallergieën valt het immuunsysteem een ​​type eiwit aan dat Can f 1 wordt genoemd. Can f1-eiwitten zijn aanwezig in het speeksel van honden en in mindere mate in hun urine en zweet, maar niet in hun vacht. Kunnen f 1's in de huiselijke omgeving worden vrijgegeven wanneer het speeksel op hun vacht opdroogt en de kleine eiwitdeeltjes in de lucht terechtkomen. Of wanneer oude dode huidcellen met droog speeksel erop verloren gaan als onderdeel van de natuurlijke huidcyclus.

Onderzoekers geen enkel bewijs gevonden dat de hoeveelheid Can-f 1-eiwit geproduceerd door niet-uitscheidende stambomen minder is dan in uitscheidende stambomen, of dat huizen met niet-uitscheidende honden hebben minder omgevings-Kan f 1-eiwit in zich . Integendeel, aangezien eigenaars van pups die vervellen vaker zullen stofzuigen, is de kans groter dat de eiwitten consequent uit de omgeving worden verwijderd. En aangezien honden met een niet-uitscheidende vacht over het algemeen meer borstelen en verzorgen nodig hebben, is de kans groter dat eigenaren in direct contact komen met Can f 1-eiwitten die op hun vacht zijn afgezet.

Waarom veroorzaken sommige honden geen allergieën?

Dus hoe komt het dat sommige mensen met allergieën erin slagen om niet-uitscheidende honden te houden? Welnu, de chemie van honden is gecompliceerd. De structuur van het Can f 1-eiwit in hun speeksel is niet precies identiek van stamboom tot stamboom, of zelfs tussen individuen van dezelfde stamboom. Het lijkt waarschijnlijk dat sommige individuen Can f 1-eiwitten produceren die minder allergeen zijn dan andere, en dat de verschillen overerfbaar zijn, zodat ze de neiging hebben zich te clusteren in specifieke rassen. Maar op dit moment is er geen bewijs dat ze direct verband houden met het vachttype.

Welk hondenras verhaart het minst?

In de loop der jaren zijn er meer dan 60 rassen opgenomen in de ene of de andere lijst van honden met weinig verharing. Op het moment van schrijven is er geen manier om te meten hoeveel een bepaald hondje werpt, of om te zeggen dat één ras aantoonbaar het minst verhaart. We hebben echter gezien welke factoren bijdragen aan de mate van uitval, en er is een combinatie die waarschijnlijk de meest haarbehoudende resultaten oplevert:

• Een haarcyclus met een lange groei- of rustfase.
• En een gekrulde textuur, die losse haren vasthoudt totdat ze worden gewassen of losgeborsteld.

Sommige rassen die dit vachttype hebben zijn:

• Standaard poedels
• Miniatuur Poedels
• Speelgoedpoedels
• Portugese Waterhonden
• Spaanse Waterhonden
• Ierse waterspaniëls
• Amerikaanse waterspaniëls
• Barbets
• Bichon frisé
• Bolognese

Op het eerste gezicht lijkt dat een ongelijksoortige bende. Ze variëren van 4 tot 70 pond, en er zijn vertegenwoordigers van de groepen speelgoed, sport, niet-sport, werk en hoeden. Maar eigenlijk is er iets heel interessants dat ze allemaal verenigt. Ze zijn allemaal oorspronkelijk gefokt voor, of stammen af ​​van honden die zijn gefokt voor, werken in het water. Specifiek, het ophalen van dingen zoals eenden voor jagers. Als ze nat worden, houden hun strak gekrulde jassen een laag lucht vast naast de huid die zorgt voor warmte en drijfvermogen. Sommigen van hen hebben dat soort werk al honderden jaren niet meer gedaan, maar hun vacht is nog steeds een blijvende erfenis van hun oorsprongsverhalen.

Meer rassen die praktisch niet verharen

Deze volgende honden zijn misschien niet de minste vervelling, maar de hoeveelheid vacht die ze verliezen is nog steeds nauwelijks merkbaar. En belangrijker: als u ze ook overweegt, vergroot u uw kansen op het vinden van een huisdier wiens temperament en activiteitsbehoeften perfect bij u passen.

• Krabbels
• Haarloze honden
• Ruwharige terriërs
• Schnauzers
• Politie en Komondors
• Yorkshire terriërs
• Maltees

Krabbels

Het kruisen van Poedels met andere stambomen heeft geleid tot een generatie Labradoodles, Goldendoodles, Cockapoos en andere hybriden, gezamenlijk bekend als 'de Doodles'. Hun populariteit is gedreven door hun potentieel voor een niet-verharende vacht in combinatie met wenselijke eigenschappen van hun andere ouderras. Een vacht met weinig rui is echter niet gegarandeerd bij kruisingen van de eerste generatie. Hoeveel haar een Doodle eigenlijk verliest, wordt pas duidelijk als hun volwassen vacht doorkomt, ergens na 4 maanden oud.

Om de kans op een laaguitvallende vacht te vergroten, produceren sommige fokkers 'teruggekruiste' nesten, met één Doodle-ouder en één raspoedelouder. Ik denk dat het veelzeggend is dat gecoördineerde pogingen om Labradoodles als een volwaardig ras te vestigen, een hond hebben voortgebracht wat genetisch heel dicht bij een poedel ligt opnieuw!

Haarloze honden

Het spreekt voor zich dat je een jas die je niet hebt niet kunt afwerpen. Deze haarloze rassen zullen je nauwelijks lastigvallen met haren op je tapijt, maar hun blote huid heeft zijn eigen speciale verzorgingsbehoeften, waaronder bescherming tegen irritatie en zonnebrand.

• Amerikaanse haarloze terriër
• Chinese Kuif
• Xoloitzcuintli
• Peruviaanse Inca-orchidee

Politie en Komondors

Puli's en Komondors zijn ruige Hongaarse herders, wereldwijd beroemd geworden door hun natuurlijke vacht, wat hen de bijnaam 'dweilhonden' opleverde. Hun vacht verhaart heel weinig, en wat er bij de wortels uitvalt, blijft in hun dreadlocks zitten. Desondanks is het verzorgen van een geribde jas niet voor angsthazen. Het vereist elke week uren inspanning om ervoor te zorgen dat nieuwe haargroei integreert met de bestaande koorden, en om stukjes bladeren en twijgen en omgevingsresten eruit te halen. Als ze nat worden, moet ervoor worden gezorgd dat ze tot op de huid worden gedroogd, anders wordt ingesloten vocht een voedingsbodem voor schimmels, bacteriën en funky geuren.

Draadhaarterriërs en Schnauzers

Rassen van draadhaarterriërs en Schnauzers hebben allemaal hun niet-verharende vacht te danken aan een specifieke variant van het eerder genoemde RSPO2-gen. In feite zijn Schnauzers technisch gezien zelf een ras van draadhaarterriër, hoewel we ze niet als zodanig beschouwen. Andere voorbeelden van draadhaarterriërs zijn:

• Ierse terriërs
• Zacht gecoate Wheaten Terriërs
• West Highland White Terriërs
• Draadhaar Fox Terriërs

Hun dagelijkse verzorgingsbehoeften zijn doorgaans sneller dan bij alle andere rassen die we tot nu toe hebben bekeken. Ze moeten dagelijks worden geborsteld, maar hun haar groeit niet zo snel of raakt niet zo snel in de war. Omdat hun vachtstructuur echter de neiging heeft om dode haren vast te houden in plaats van ze los te laten vallen, moeten ze meerdere keren per jaar zorgvuldig met de hand worden gestript.

Yorkshire terriërs

Nu voor een laag verharende hond die niet gekruld of pezig is. De vacht van de zijdezachte Yorkie kan de vloer bereiken dankzij de lange groeifase en het feit dat een Yorkie erg kort is! Om klitten tot een minimum te beperken, kiezen de meeste eigenaren ervoor om hun Yorkie in een puppyclip te houden, die elke 6 tot 8 weken moet worden getrimd. Het resultaat is een vacht die zeer weinig verhaart en minimale dagelijkse verzorging nodig heeft.

hoe groot is een blauwe heeler

Maltees

Maltezers behoren tot de Barbichon (letterlijk 'kleine Barbet') cluster van stambomen, zoals de Bichon Frise en Bolognese. Maar hun minimaal afstotende vacht is eerder lang en recht dan lang en gekruld. Andere Barbichon-rassen met rechte of golvende laaguitvallende vachten zijn:

• Shih Tzu's
• Coton de Tuléars
• Lowchens
• Havanezer

Welk hondenras werpt het minst af - Samenvatting

Het afstoten van honden wordt gecontroleerd door verschillende factoren, zoals variaties in haarcyclus en vachttextuur. Veel rassen verharen heel weinig, maar sommige van de rassen die het minst verharen, zijn die met lange gekrulde vachten die afstammen van oude waterhonden - de beroemdste is de poedel. Het is echter een vergissing om aan te nemen dat een hond met weinig verharing ook minimaal allergeen zal zijn. Lage uitscheiding verwarren met hypoallergeen is een van de belangrijkste redenen dat honden moeten worden afgestaan ​​aan een dierenasiel, want dat is gewoon niet het geval.

Van mijn kant koos ik uiteindelijk voor een Whippet - een normaal verharend ras, maar een met zo'n korte vacht dat zijn haar in huis nauwelijks te zien is. Ik zou ook graag horen welke hondenvriend je kiest - laat het ons weten in het opmerkingenveld hieronder!